Şah döneminde resmi olarak ülkede Farsçadan başka dillerin konuşulması yasaklanmış olmasına rağmen Ali Ağa Selimî’nin şarkıları düğünlerde, toplantılarda, meclislerde büyük bir heyecanla yer bulmaktadır. Ana dilinin unutulmamasına büyük bir katkıdır Ali Ağa Selimî’nin yaptığı.

NEŞE KUTLUTAŞ

1922’de Bakü’de doğar Ali Ağa Selimî. Annesi Bakülü, babası ise Erdebillidir. Stalin’in insanları ezen, yok eden baskıcı politikaları sonucu Selimî ailesi oradan oraya sürgün edilirken, kendisi de ünlü bir tar sanatçısı olan babasının kararı ile 1938’de İran’a göç etmek zorunda kalırlar.

Daha 16 yaşında sürgün ve ayrılığı yaşayan bu gencin acıları daha sonraları yürek burkan bir nağmeye; “Ayrılık”a dönüşecektir. Başta Reşid Behbudov olmak üzere, Guguş, Flora Kerimova, Yagub Zurufçu bu şarkıyı okuyan en meşhur sanatçılar arasında yer alır. Ali Ağa Selimî, daha 10 yaşına gelmeden, meşhur sanatkârlardan Ahmet Bakıhanov “hususi musigi kabiliyeti” gördüğü Selimî’yi “hususi” talebesi olarak yetiştirmeye başlar. Bakü ona müziğin ilk kapısını açacak, Tebriz ise bestekâr olmasında tesir edecektir. Selimî, bin bir güçlükle kendisine yer bulduğu Tahran Radyosunda Azerbaycan Türkçesinde programlar hazırlayıp sunmaya başlamıştır.

Bu programlar aslında Sovyet Azerbaycan’ında kalan halkına hasretle seslenme imkânıdır onun için. Programları yalnız Azerbaycan Türkleri için değil, İran’da yaşayan başka halklar için de heyecanla dinlenen ve günden güne ülkeye yayılan bir tesir oluşturur. Eşi Fatma Gennadi’nin çok güzel bir sesi vardır ve bu özel programları birlikte yapmaktadırlar.

Devamı Cins Dergi Haziran sayısında..