Batılı, bilgiye insanın kendisinin ulaştığına inanarak güven duyar. Bilgi doğuda tanrıya kafa tutmak hazinesinden çalmaktır. Doğuyu korkutur. Sırra ortak olmak sırra iştirak şeytansıdır. Bileni sevmeyiz. Hepimizde cüz’i irade vardır. Biri çok biliyorsa bizi aşmış olur. Bu işimize gelmez.

BÜLENT AKYÜREK

Anlam vermek rahatlatır. Tanım yapmak korkuyu azaltır. Okumak bu yüzden batılı için ferahlatıcı bir eylemdir. Uyku kaçırmaz.

Batılı, bilgiye insanın kendisinin ulaştığına inanarak güven duyar. Bilgi doğuda tanrıya kafa tutmak hazinesinden çalmaktır. Doğuyu korkutur. Sırra ortak olmak sırra iştirak şeytansıdır.

Bileni sevmeyiz. Hepimizde cüz’i irade vardır. Biri çok biliyorsa bizi aşmış olur. Bu işimize gelmez.

Bilgi herkese değil isteyene sunulur. Yolları çetrefillidir, zahmetlidir, uzaktır. Hint’tedir, Çin’dedir, internet ağıyla herkesin ayağına götürülmez. Yoksa tadı tuzu kaçar.

Bilginin uzaklığına yapılan yolculukta tonlarca şey öğrenilir. Eski coğrafyacılar örneğin. Bir yerden bir yere giderken, köyleri, kasabaları, bitki örtülerinin, insan tiplerinin, mimarinin, dil ve din geçişlerinin gözlemcisi olurdu. Yemeklerden tadardı. Kültürlerden yararlanırdı. Düğün, cenaze törenlerinin farklarını gözlemlerdi.

Şimdi öyle değil. Ülkenden uçakla havalanıp birkaç saatte hiçbir şey görmeden kutuplara gidiyorsun. İndiğinde halen kendi ülkenin bilgisine sahipsindir. Yüzeysel birkaç şey görüp dönüyor ve bir medeniyeti yargılıyorsun.

İki kıta arasından binlerce kilometre yol gitmiş ve bir türküye şahit olmamışsın. Yüksek hızın çizgilerinde bütün renkler yok olup gitmiş.